wiersze

  Kiedyś też znałam wiele wierszy i także je pisałam,ale teraz już nie-sama nie wiem co sie ze mną stało.Nie ma we mnie tego czegoś co było kiedyś.O Boże pisze kiedyś jakby to było nie wiadomo kiedy,co niektórzy mogliby pomyśleć że nie wiadomo jaka stara już jestem,a to nie prawda,bo przećież w moim wieku zaczyna sie dopiero prawdziwie żyć-i ja to nie dawno zaczęłam.

Chciałabym poczuć znowu to co wtedy;moje pióro nie nadążało za duszą,ciągle cos pisałam a wiersze miałam na poczekaniu.Te wszystkie pamiętniki mam w domu w polsce i za każdym razem kiedy jade do polski obiecuje sobie że je wezme, a gdy już tam jestem to jakaś próżność mnie ogarnia i już o tym nie myśle,coś jakbybardzo chciało ,żebym o tym wszystkim zapomniała.A przecież  pisanie dla mnie było jak tlen,jak miłość bez której nie można żyć.......

p.s dziękuje ERRAD za twój wiersz....